13 grudnia 2016r. wchodzi w życie przepis nakazujący producentom produktów spożywczych przekazywanie informacji o ich wartości odżywczej. Nakaz uregulowany jest Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1169/2011.

 

Rozporządzenie (UE) nr 1169/2011 w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności obowiązuje od 13 grudnia 2014r., natomiast obowiązek znakowania produktów opakowanych wartością odżywczą stosuje się od 13 grudnia br.,  kończy tym samym okres przejściowy dotyczący tego obowiązku.

 

Wymagane prawem informacje dotyczą zawartości 6 składników: tłuszczu, kwasów tłuszczowych nasyconych, węglowodanów przyswajalnych, cukru, białka i soli. Informowanie o zawartości błonnika nie jest obligatoryjne, ale często stosowane. Dobrowolnie można również podawać informację o obecności w produkcie składników mineralnych i witamin. Wszystkie informacje o wartości odżywczej są wyrażane obowiązkowo w przeliczeniu na 100 g lub 100 ml produktu. Wartość odżywczą można wyrażać także w przeliczeniu na porcję, co jest dodatkową, dobrowolną informacją. Sposób wyrażenia i prezentacja informacji o wartości odżywczej jest uregulowana rozporządzeniem.

 

Podawane przez producenta wartości powinny być wartościami średniki opartymi na:

 

  1. analizie żywności dokonanej przez producenta;
  2. obliczeniu na podstawie znanych lub rzeczywistych wartości średnich użytych składników; lub
  3. obliczeniu na podstawie ogólnie dostępnych i zaakceptowanych danych. 

 

„Wartość średnia” oznacza wartość, która najlepiej określa ilość składnika odżywczego zawartego w danym środku spożywczym i uwzględnia sezonową zmienność, wzorce konsumpcji i inne czynniki, które mogą mieć wpływ na zmianę wartości rzeczywistej. Czyli rzeczywista ilość składnika odżywczego w produkcie może być odmienna od wartości podanej na etykiecie, ze względu na takie czynniki jak: źródło danych dotyczących wartości odżywczej, dokładność analizy, zróżnicowanie pod względem surowców, wpływ przetwarzania, stabilność składnika odżywczego i warunki oraz okres przechowywania.

 

Niezależnie od tego na podstawie jakich danych zadeklarowana zostanie wartość odżywcza,  obowiązkiem producenta jest dołożenie najwyższej staranności,  aby dane te miały swoje racjonalne uzasadnienie. Tak by deklarowane wartości jak najlepiej odpowiadały prawdzie i nie wprowadzały konsumenta w błąd.

 

 

 

z powrotem